"ΤΟ ΤΕΛΜΑ..."

Η αδυναμία της πολιτικής εκπροσώπησης και το χαμηλό ποιοτικό της επίπεδο, είναι οι σημαντικότερες αιτίες της απαξίωσης της πολιτικής και της υποβάθμισης των ιδεών.
Ανέκαθεν έλεγαν και συνεχίζουμε να ισχυριζόμαστε, πως η Ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε μεταβατική κατάσταση. Αυτό το επιχείρημα είναι αναληθές. Το τέλμα, η στασιμότητα, ο νεποτισμός, τα κάθε είδους τζάκια, συντηρούν και ενισχύουν την εικόνα μιας πλαστής κινητικότητας, μιας εικονικής πραγματικότητας. Τα πάντα παραμένουν υποβαθμισμένα και ακίνητα. Όσα βήματα έγιναν στο παρελθόν για αλλαγή, κοινωνική δικαιοσύνη, πρόοδο και σεβασμό στις δημοκρατικές αξίες, υπονομεύτηκαν και απαξιώθηκαν. Μια συντηρητική αντί
ληψη και πολιτική πρακτική, πήραν πίσω πολλές από τις λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώ
ματα. Το χθες, με όπλο την "εικόνα" ήρθε πάλι στο προσκήνιο και έδιωξε, το λόγο, την ιδέα, το επιχείρημα και τη δημοκρατική ευαισθησία.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ από το δοκίμιο του Γιώργου Καπράνου: Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

"Δύσκολοι καιροί για ονειροπόλους"

...Δύσκολοι καιροί για ονειροπόλους και στερούμενους "ομπρέλας" πολιτικής και οικονο
μικής προστασίας, φιλόδοξους πολίτες. Αν κάποιοι, έχουν ταλέντο, γνώσεις, ικανότητες και φιλοδοξίες για να προσφέρουν στα κοινά, αλλά που στερούνται, ή δεν επιθυμούν, να έχουν εξαρτήσεις και δεσμεύσεις σε πολιτικούς κηδεμόνες, τότε, είναι προτιμότερο να προγειωθούν στη σκληρή πραγματικότητα και να απομακρυνθούν ταχύτατα.
Αν όχι, θα βρεθούν απέναντι στο ισχυρό δίπολο εξουσίας που εκφράζεται, από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και από τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας.
Τα ΜΜΕ και οι σκηνοθέτες της εικονικής πραγματικότητας και αποπροσανατολισμού των πολιτών, μπορούν να κάνουν μικρά και μεγάλα θαύματα. Ένα από τα μικρά, είναι πως θα "εξαφανίσουν", θα ευτελίσουν παρουσιάζοντας ως γραφική, κάθε προσπάθεια που θα είναι έξω από τους σχεδιασμούς και τις αποφάσεις τους.
Οι μαγικές εικόνες, ο αποπροσανατολισμός, η προβολή κάθε ασημαντότητας και η εξαφάνι
ση κάθε σημαντικού, είναι μερικά από τα εργαλεία που ονομάζονται: "Τρόποι διαμόρφω σης της κοινής γνώμης".
Σκοπός τους είναι η πλύση των εγκεφάλων των πολιτών και η στέρηση της δυνατότητας τους να επιλέξουν και να εκλέξουν ελεύθερα τους εκπροσώπους τους.
Γράφοντας αυτές τις απόψεις, δεν επιχειρώ να κολακέψω και να βγάλω έξω από τις ευθύνες, ένα μεγάλο μέρος του λαού, που ενισχύει με την επιπολαιότητα και την ελαφρότητα του, τη διατήρηση αυτής της απαράδεκτης και αντιδημοκρατικής κατάστασης.
Οι ευθύνες υπάρχουν, αλλά υπάρχουν και πολλά ελαφρυντικά, γ΄αυτούς που φτάνουν στο εκλογικό τους τμήμα, με ψηφοδέλτιο σταυρωμένο, από πριν και από...άλλους. Τι να κάνει και πως να αντιδράσει, ο χωρίς σωστή ενημέρωση πολίτης; Πως να διαμορφώσει άποψη, όταν η πολιτική και τα οράματα έχουν μετατραπεί σε επικοινωνιακά τεχνάσματα;
Ο πολίτης καταναλωτής, είναι ανίσχυρος κουρασμένος και απογοητευμένος. Είναι έτοιμος να καταναλώσει ότι του προσφέρουν οι μάγοι της επικοινωνίας. Η "αλήθεια" της τηλεόρασης κερδίζει το παιχνίδι....και τις εξουσίες. ..
Απόσπασμα από το πολιτικό δοκίμιο:"Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉΣ", του Γιώργου Καπράνου

Γιάννης Ρίτσος. Θα τον θυμόμαστε...

Να με θυμόσαστε, μας παράγγειλε...
Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα, χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σε πέτρες κ' αγκάθια,
για να σας φέρω ψωμί, νερό και τριαντάφυλλα.
Την ομορφιά ποτέ μου δεν πρόδωσα. Όλο το βιος μου το μοίρασα δίκαια.
Μερτικό εγώ δεν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ' ένα κρινάκι του αγρού, τις πιο άγριες νύχτες μας φώτισα. Να με θυμάστε...

Ευτυχώς για μας και γ' αυτούς που δεν έχουνε γεννηθεί ακόμα, τον θυμόμαστε..
Γιατί πολύ αγάπησε την ανθρώπινη ύπαρξη και τον κόσμο ολάκερο.
Γιατί είναι διαχρονικός δάσκαλος ήθους, συνέπειας και αγωνιστικών αξιών.
Γιατί ύμνησε την αρμονία, την ομορφιά, τον έρωτα, την τρυφερότητα και την επανάσταση.

Σε τούτες τις εποχές της άγριας παρακμής, της ευτέλειας και της εικονικής πραγματικό
τητας, η ανάγκη μας να τον έχουμε μπροστάρη και οδηγό μας, είναι μεγάλη. Τον νοσταλ
γούμε πολλές φορές.
Αυτός ο προικισμένος παρηγορητής του κόσμου, είχε και έχει, μέσα από την μνήμη μας, τη δυνατότητα να μας εμπνέει και να ενισχύει την αγωνιστικότητα μας, αλλά και την πίστη μας για ζωή.
Τον θυμόμαστε σαν φάρο ελευθερίας και αξιοπρέπειας..
Απόσπασμα από την ομιλία του Γιώργου Καπράνου, στην εκδήλωση της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών:"Γιάννης Ρίτσος, 100 χρόνια από τότε..."

"ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ, 100 χρόνια από τότε..."

Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών συμμετέχει με σεβασμό στο έτος Γιάννη Ρίτσου. Φέτος έχουνε συμπληρωθεί 100 χρόνια από τη γέννηση του. Ο μεγάλος ποιητής ήταν μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 1937 και στην δεκαετία του 1950, ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος της.
Με την ευκαιρία αυτή, η Εταιρία, σας προσκαλεί στην εκδήλωση που θα γίνει, στην αίθουσα Μιχαήλας Αβέρωφ, οδός Ακαδημίας και Γενναδίου αρ.8, 7ος όροφος, την Δευτέρα 11 Μαϊου 2009 και ώρα 19:00, με θέμα:

"Γιάννης Ρίτσος, 100 χρόνια από τότε..."

Ομιλητές:
-Γιώργος Καπράνος, Αντιπρόεδρος Ε.Ε.Λ.
-Γιάννης Κορίδης, Μέλος Ε.Ε.Λ.
-Γιάννης Παπαοικονόμου, Πρόεδρος Επιτροπής Κρίσης νέων μελών Ε.Ε.Λ.
-Ευστράτιος Παπαδόπουλος, Καθηγητής, συνεξόριστος του Γιάννη Ρίτσου.

Απαγγέλουν:
-Γιώργος Μπασιάκος, ηθοποιός
-Αλεξάνδρα Κιμουλάκη, καθηγήτρια

"ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΟΙ ΔΡΟΜΟΙ" [Απόσπασμα]

...Κοιμήθηκε μετά από ώρες και τον ξύπνησε, περασμένες δέκα το πρωί, η αγριοφωνάρα του Γιώργου.
-Ξύπνα "εκλαμπρότατε" Κόσμος πάει κ΄έρχεται αναζητώντας σε και εσύ, έχεις πάρει τα μονοπάτια των ονείρων και επιστροφή δεν έχεις. Μη νομίζεις πως επειδή είσαι στο σπίτι σου και στην προστασία των δικών σου, εγώ θα παραμερίσω. Έχω ταχθεί από την ηγεσία της προσωρινής και αυριανής κανονικής κυβέρνησης και ίσως από τη "Θεία Πρόνοια", που θα έλεγε ο πατέρας μου, να σε φροντίζω, να σε προσέχω και να σε ξυπνάω όταν παρακοιμάσαι. Ο πολύς ύπνος, λοιπόν, κάνει κακό και οι υποχρεώσεις τρέχουνε. Η πατρίδα θα έλεγα, σε περιμένει. Αδημονεί να ασχοληθείς με τα προβλήματά της. Σήκω λοιπόν, πριν σε περιλούσω με έναν κουβά νερό.  Άσε που ο πολύς ύπνος, σου αποκοιμίζει και τις ορμές σου.  Άνδρας νέος, ψηλός και όμορφος, που πρέπει να μοιράζει τις ώρες του, στις αγκαλιές των γυναικών και στην υπηρεσία της δημοκρατίας, δεν πρέπει να βυθίζεται στην αγκαλιά του Μορφέα. Το κρεβάτι φίλε μου, είναι και για άλλες πιο ευχαριστές και "ξυπνητές" ασχολίες.
-Μπορείς να μου πεις, τί στο διάβολο αμαρτίες πληρώνω με σένα; Χαράματα μωρέ με πήρε ο ύπνος. 'Εβγα έξω και κλείσε την πόρτα.
-Αν "ξεράθηκες" αργά, δεν φταίει η δικαιωμένη επανάσταση της "τριανδρίας" και οι ανάγκες της. Η Θεσσαλονίκη μόλις σου έστειλε μήνυμα, που έχει το χαρακτηρισμό, "επειγον". Σήκω λοιπόν και διάβασέ το. Όσο για τις αμαρτίες που είπες πως πληρώνεις, αυτές δεν υπάρχουνε. Τις έχω σαρώσει όλες εγώ. Ακόμα και για τις γυναίκες που ζευγαρώνεις περιστασιακά, εγώ φορτώνομαι τις αμαρτίες της σάρκας σου. Έγώ στις γνωρίζω, εγώ είμαι ο αμαρτωλός. Εσύ είσαι ο παρασυρμένος από το Γιώργο, τον "όφι" της αμαρτίας, εμένα τον αφορεσμένο, εκ πατρικών χειλέων.
-Σκάσε. Κατάφερες να με ξυπνήσεις....
Απόσπασμα από το ιστορικό μυθιστόρημα του Γιώργου Καπράνου: ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΟΙ ΔΡΟΜΟΙ 1897-1922