"Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΑΜΠΕΛΑΣ"

Στις δημοκρατίες αυτοί που κτυπάνε από τα χαράματα τις πόρτες των πολιτών, είναι συνήθως οι γαλατάδες. Τουλάχιστον αυτό γινότανε στα περασμένα χρόνια. Σήμερα στις υποβαθμισμένες δημοκρατίες, κτυπάνε νούμερα τηλεθέασης, οι γραφικοί της πολιτικής πινακοθήκης. Αυτοί που αποδεικνύουν σε κάθε στιγμή, πως το πιο ισχυρό και ανίκητο στοιχείο στο σύγχρονο κόσμο, της δήθεν ενημέρωσης, είναι η ηλιθιότητα, όπως αυτή εκφράζεται, από έναν περιοδεύοντα θίασο "εκλεκτών" τύπων της πολιτικής και της παραπολιτικής.
Η κάμερα ασκεί γοητεία. Οι κοτοπόνηροι όμως, που νομίζουν πως δ' αυτής θα κατακτήσουν
την πολιτική επιτυχία, κατακτούν κάτι πολύ λιγότερο. Τον τίτλο του γραφικού και του ανόητου.
Σχετικά με την πρόταση, ενός αστεριού του είδους, που προτείνει αλλαγή τίτλου και συγχώνευση κομμάτων, έχω να παρατηρήσω: Μην τον αδικήσετε. Αυτό έχει γίνει στο παρελθόν πολλές φορές. Οταν το "Λαϊκό Κόμμα" διαπίστωσε πως μετά τη δικτατορία του Μεταξά και τη στάση πολλών στελεχών και οπαδών του στην κατοχή, είχε υποστεί ανεπανόρθωτες πολιτικές ζημιές, τότε, άλλαξε ταμπέλα και αναρτήθηκε κάποια που έγραφε: "Ελληνικός Συναγερμός" Μετά ακολούθησε κάποια άλλη, που έγραφε "ΕΡΕ" και αργότερα μετά τη δικτατοία των συνταγματαρχών, η ταμπέλα, πάλι άλλαξε και έγινε "Νέα Δημοκρατία". Τώρα το πόσο νέα ήτανε και πόσο δημοκρατία, αποδεικνύεται και από τις προτάσεις του ...για νέα αλλαγή ταμπέλας.
Ο άνθρωπος λοιπόν δεν έκανε τίποτα περισσότερο, απο το να τηρήσει την παραταξιακή παράδοση.