ΤΟ 2009...ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ ΕΝΟΣ ΚΑΚΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

Σε λίγες ώρες, θα γιορτάσει η.. ελπίδα. Τη φέρνει το έθιμο της υποδοχής του νέου χρόνου. Ο άνθρωπος ζει με τις φαντασιώσεις του. Είναι το καταφύγιο του.
Στον αιώνα της εικονικής πραγματικότητας, της γενικευμένης υποκρισίας, της υποβάθμι
σης των κοινωνικών και πολιτικών αξιών, κάθε πολίτης που δεν αλλοτριώθηκε, που αρνή
θηκε να μπει στο χώρο της ευτέλειας, συνεχίζει να ονειρεύεται, όλο και πιο αδύναμα, την βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας και την αξιοκρατία. Διαπιστώνει πως όσα δειλά βήματα έγιναν στο παρελθόν για αλλαγή, κοινωνική δικαιοσύνη, πρόοδο και μετε
ξέλιξη του υπηκόου Ελληνα, στη θέση του πολίτη, υπονομεύθηκαν και όλα πισογύρισαν.
Απόψε που η ελπίδα θα δρασκελίσει το κατώφλι της ψυχής μας, ας ευχηθούμε πως όλοι θα προσπαθήσουμε να ξαναγίνουμε πολίτες και όχι υπήκοοι των ισχυρών και των σκοπιμοτή
των.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ-ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΆ

Οι καιροί μας...

Τα μεγάλα γεγονότα και οι μεγάλες ανατροπές, εμφανίζονται συνήθως μετά από κάποια απρόσμενα γεγονότα. Η συσσωρευμένη αγανάκτηση, η ανασφάλεια και η απόγνωση των νέων που στο μέλλον τους περιμένει, στην καλύτερη περίπτωση, ο τίτλος του απασχολήσιμου,
έθεσε το πολιτικοκοινωνικό μας πρόβλημα επί τάπητος.
Η κυβέρνηση αυτή, βυθισμένη στα σκάνδαλα, στις καλογερικές εξαρτήσεις καιχαμένη κυριολεκτικά στον αστερισμό της ανικανότητας της, έχει μόνο μια επιλογή: Να φύγει. Θα βοηθήσει απεριόριστα τον τόπο αν δώσει τη λύση στο αδιέξοδο που βιώνει ο λαός. Αν προχωρήσει σε εκλογές, ίσως σώσει κάτι από την αξιοπρέπεια της.

Οταν η Ιστορία....

..κατεβαίνει κάθε μέρα στους σκονισμένους δρόμους, με την πνιγηρή και μολυσμένη ατμόσ
φαιρα της σύγχρονης ζωής και καταγράφει στιγμές ντροπής και καταισχύνης για τη ζωή, τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια, δεν υπάρχει ρόλος πιο άχαρος και εξευτελιστικός από το ρόλο του απλού θεατή. Αυτός ο αδύναμος και απονευρωμένος θεατής, πασκίζει να καταλάβει αυτά που συμβαίνουν γύρο του και άκρη δεν βρίσκει. Γιατί είναι γεγονός πως αν πλησιάζεις πολύ κοντά έναν πίνακα ζωγραφικής, που απεικονίζει την καθημερινότητα, βλέπεις μόνο άτσαλες γραμμές, μουντζούρες και σκόρπια χρώματα. Όποιος όμως, έχει ανοικτούς ορίζοντες και παίρνει ενεργό μέρος στην εξέλιξη των γεγονότων αντιλαμβάνεται πολύ περισσότερα από τον μυωπικό "φιλότεχνο" που στέκει καθηλωμένος και άπραγος στην γκρίζα γκαλερί της καθημερινής ζωής.
Αυτή τη μυωπική και μπερδεμένη εικόνα την παρέχουν κατά σύστημα και πρόγραμμα, τα ΜΜΕ.
Απομονώνουν τα σημαντικά και παρουσιάζουν τα μηδαμινά,τα ασήμαντα, τα ανόητα και πλήθος χυδαία πρόσωπα και γεγονότα. Ο πολίτης που έχει διατηρήσει τη δυνατότητα να σκέφτεται, μονολογεί:"Παρακολουθώ έναν κόσμο που δεν αποδέχομαι και που δεν είναι δικός μου. Αν υποκύψω, θα προσεύχομαι σε θεούς που δεν πιστεύω και τότε, θα μασκαρεύομαι με ξένα ρούχα".
Αυτοί οι θεοί είναι το πολιτικό μάρκετινγκ που θρονιάστηκε στη ζωή μας, εξαφανίζοντας
την πολιτική, τις ιδέες, τις προτάσεις και τα οράματα.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ" Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ¨, του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΠΡΑΝΟΥ

 

Αυτός ο μικρούλης....

....κατόρθωσε χωρίς να το θέλει, χωρίς καν να το φαντάζεται, να ξυπνήσει μια κοιμισ
μένη και απολιθωμένη κοινωνική συνείδηση. Η δολοφονία ενός έφηβου έγινε αιτία για να βρει ένας απονευρωμένος και παραδομένος λαός κάτι από τη χαμένη του αξιοπρέπεια.
Αυτά τα παιδάκια που εκδηλώνουν το θυμό, την απογοήτευση και την αγωνία όλων μας στους δρόμους, προσφέρουν ένα μήνυμα κάθαρσης και ελπίδας. Οι μεγάλοι, οι γονείς και οι πολίτες, παρακολουθούν τα συμβαίνοντα και ανησυχούν. Βλέπουν τη χυδαιότητα που υποδύεται τη νομιμότητα και εξοργίζονται.
Τίποτα δεν θυμίζει το χθες κ' αυτό ίσως να είναι το πρώτο βήμα για να ξαναβρούμε τη χαμένη ψυχή μας.

ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ

Τα θλιβερά γεγονότα αυτών των ημερών, αποτελούν τον προθάλαμο του αύριο. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Όσο κ' αν προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν, όσο κ' αν επιστρατεύουν τους ραδιοτηλεοπτικούς κοινωνικούς "διαμορφωτές" τους, όλα δείχνουν πως κάτι αλλάζει.
Αυτά τα παιδόπουλα των 15 χρόνων πήρανε στα άπειρα χέρια τους αυτά που δεν αποφασίζα
με εμείς, οι υπεύθυνοι και βολεμένοι να αναλάβουμε. Η σφαίρα του ηλίθιου ράμπο δολοφό
νησε ένα παιδί απάνω στην πρώιμη άνοιξη της ζωής του, αλλά παράλληλα κατάφερε καίριο πλήγμα στον πλαστό και εικονικό κόσμο που κάποιοι έχουνε φιλοτεχνήσει για μας και με τη δική μας ανοχή, βέβαια.
Ένας λαός ξεγελασμένος, από ένα σύστημα πολιτικοκοινωνικής εξουσίας ανάλγητης. Μια κοινωνία που έχει παραδοθεί στη συμμαχία της πολιτικής και ενός καλογερίστικου μεσαίωνα. Μια νεολαία χωρίς προοπτικές και μέλλον. Ένας κόσμος που περιλαμβάνει τις στρατιές των ανέργων που δεν είναι πλέον εργαζόμενοι, αλλά "απασχολήσιμοι" των 700 ευρώ που φυτοζωούν, καταδικασμένοι στην απελπισία της φτώχειας και της ανασφάλειας.
Τα γεγονότα ήταν αναμενόμενα και ως κοινωνία έχουμε την υποχρέωση να υποστούμε τους κραδασμούς τους.
Δεν πρέπει να πέσουμε στις παγίδες που στήνουν. Οι νέοι ξέρουν πως οι κουκουλοφόροι και τα άλλα σκοτεινά όργανα θα ενεργήσουν σύμφωνα με τις εντολές που έχουν. Σκοπός τους είναι η δυσφήμηση και ο ευτελεισμός των κοινωνικών αγώνων.
Οι δημοκράτες και οι κοινωνικά υπεύθυνοι πολίτες δεν φορούν κουκούλες, δεν καταστρέ
φουν, δεν κάνουν πλιάτσικο.  Αυτοί που κρύβουν τα πρόσωπα τους, δεν ανήκουν σε μας, αλλά σ' αυτούς που επιδιώκουν να συνεχίσουν να χαλκεύουν δεσμά στα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα του λαού.

Δεδομένου ότι.....

..Δεδομένου ότι, οι άνδρες των ΜΑΤ και γενικότερα οι δυνάμεις καταστολής της αστυνομί
ας, κατόπιν βέβαια εντολών των ανωτέρων τους, επιδεικνύουν εδώ και πολλά χρόνια, μια συγκινητική Γαλατική ευγένεια, προς τους κουκουλοφόρους των λαικών κινητοποιήσεων,
ο πολίτης αυτής της χώρας, είναι λογικό να αναζητάει μια λογική εξήγηση αυτού του ανεξήγητου φαινομένου. "Είναι δυνατόν να μην κατορθώνουν να συλλάβουν έστω και έναν από δαύτους; Είναι δυνατόν να "χορεύουν" έναν περίεργο χορό, οι οπλισμένοι σαν αστακοί άνδρες των ΜΑΤ και οι συγκριτικά ολιγάριθμοι κουκουλοφόροι σε απόσταση επαφή και να μην απλώνουν τα χέρια τους για να τους αδράξουν; Γιατί σε πολλές περιπτώσεις δείχνουν να διευκολύνουν τη φυγή των σκοτεινών τύπων;
Γιατί τα κρατικά όργανα μετατρέπονται σε "ζαρντινέρες" και εκτελεστές αθώων παιδι
ών, αφήνοντας τους εγκληματίες να διαφεύγουν; Ποιοί είναι οι υψηλά ιστάμενοι σκηνο
θέτες; Επί τέλους: Ποιοί κυβερνούν αυτόν τον τόπο;