Η ΤΡΊΤΗ ΗΛΙΚΊΑ ΚΑΙ Η ΆΠΑΤΗ
                                                           

Πριν από λίγες μέρες γιορτάσαμε την ημέρα που έχει αφιερωθεί στην τρίτη ηλικία. Τιμάμε[;] τους ανθρώπους που μόχθησαν, πόνεσαν, μάτωσαν, μεγάλωσαν παιδιά και κράτησαν τον τόπο όρθιο σε καιρούς δύσκολους. Είναι αυτοί που παρά τα παχιά λόγια και τις λεκτικές κορώνες, ελάχιστα, ή καθόλου  τιμάμε. Κορυφαία στο χορό της υποκρισίας η Πολιτεία που δεν κόπτεται καθόλου γι' αυτούς που είναι πλέον αδύναμοι να διεκδικήσουν και να απαιτήσουν τα δικαιώματά τους.. Είναι αυτοί που δεν συγκαταλέγονται πλέον στη εκλογική πελατεία, οπότε για την εξουσία αποτελούν μια κοινωνική ομάδα που κακώς υπάρχει. Οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων μετρούν και ανακοινώνουν τακτικά την αναλογία των εργαζομένων και των συνταξιούχων που καλύπτουν και που το ισοζύγιο είναι αρνητικό για τον "μπεζαχτά" τους. Είναι σαν να λένε στους συνταξιούχους: "Αδειάστε μας τη γωνιά. Αρκετά ζήσατε". Τέτοιος κυνισμός, τέτοια απουσία ανθρωπιάς και ευαισθησίας.

Για τη σημερινή ημέρα έχω ένα αφιέρωμα στο μνημείο του αίσχους που φιλοτεχνούν καθημερινά οι υπεύθυνοι των ταμείων με ευθύνη του κράτους.. Πριν λίγα χρόνια πέρασαν έναν αντισυνταγματικό και απάνθρωπο νόμο, με τον οποίο δολοφονούν εν ψυχρώ τους πιο αδύναμους συνταξιούχους. Αυτούς που έχουν λόγω ασθενείας ολική ανικανότητα. Ενώ λοιπόν οι εργαζόμενοι έχουν σ' αυτήν  την περίπτωση δικαίωμα επιδόματος ολικής ανικανότητας για να αντιμετωπίσουν τις τραγικές δυσκολίες της επιβίωσης, οι συνταξιούχοι με ολική ανικανότητα με τρόπο αντισυνταγματικό και απάνθρωπο αποκλείονται από την χορήγηση του επιδόματος ανικανότητας. Καταδικάζονται στην ανέχεια, στην περιφρόνηση και στην ταπείνωση μέχρι να τους βγει η ψυχή. Αυτό το αίσχος, αυτή η ντροπή συμβαίνει σ' αυτόν τον τόπο που τα κομματόσκυλα γίνονται βουλευτές και πρόεδροι ασφαλιστικών οργανισμών.

Κατά τα άλλα, πολλά λόγια και φιοριτούρες. Να ποιοι εκκολάπτουν το αυγό του φιδιού. "Θαυμάστε τους".