Στη χώρα μας η εκχώρηση μεγάλου μέρους της οικονομικής εξουσίας, χωρίς έλεγχο και κανόνες, στα οργανωμένα μεγάλα και μικρά οικονομικά και συντεχνιακά συμφέροντα, είναι
τρομακτικά εντυπωσιακή, γιατί στον τόπο μας, οι εξαρτήσεις, οι διαπλοκές και οι αδιαφανείς διαδικασίες αποτελούσαν ανέκαθεν καθεστώς αδιατάρακτο. Στο παρόν θα αναφερθούν κάποιοι από τους λόγους που οδήγησαν στη σημερινή κατάντια:
-Η πολιτική, πραγματικότητα και το κλίμα που επικράτησε στα πολιτικά ήθη, σε όλη τη διάρκεια της νεότερης πολιτικής ιστορίας μας, στηρίχθηκε στις πελατειακές σχέσεις. Σκόπιμο είναι να αναφερθεί, πως για τη διαμόρφωση και τη διατήρηση αυτής της νοσηρής κατάστασης, ευθύνεται και ο ίδιος ο λαός, που συνήθως είναι έτοιμος να καταγγείλει τους άλλους, παρακάμπτοντας τις δικές του ευθύνες. Ψηφίζει και στέλνει στη Βουλή πρόσωπα, σε πολλές περιπτώσεις, παντελώς ακατάλληλα γ' αυτή την κορυφαία αποστολή. [Η τηλεόραση, οι τηλεοπτικές σειρές, τα χαμηλού επιπέδου επικοινωνιακά τερτίπια, το ποδόσφαιρο και η έρπουσα ηλιθιότητα που παρουσιάζεται ως κοινωνική αξία, προβάλουν.. και επιβάλουν με τον τρόπο τους, αρκετούς "σωτήρες" του έθνους]. Είναι τουλάχιστον παράλογο να μην αναγνωρίζουν οι πολίτες τις δικές τους ευθύνες για την πολιτική κατάπτωση. Οι βουλευτές επιλέγονται και εκλέγονται απ τους πολίτες. Δεν τους φέρνει από το διάστημα κάποιο διαστημόπλοιο, ως εισβολείς. Ο καθρέφτης του λαού, σε σημαντικό βαθμό, είναι αυτοί που ο λαός επιλέγει για να τον εκπροσωπούν. Βέβαια, υπάρχει ένα πλήθος ελαφρυντικών για τον απλό πολίτη. Το περιβάλλον, η διάχυτη ατμόσφαιρα διαφθοράς και ο αποπροσανατολισμός που δέχεται, τον εκτρέπουν από την ορθή κρίση και του διαφθείρουν τη συνείδηση. Επίσης:
-Το φορολογικό μας σύστημα είναι εν δυνάμει και διαχρονικά άδικο. Ουσιαστικά λειτουργεί κατά παράβαση της συνταγματικής επιταγής, η οποία ορίζει, πως ο πολίτης πρέπει να συμβάλλει στα κοινά βάρη, ανάλογα με τις οικονομικές του δυνατότητες. Δηλαδή με την άμεση φορολογία. Η έμμεση φορολογία, που στην πράξη καλύπτει την ανικανότητα του φορολογικού συστήματος να εφαρμόσει τη φορολογική δικαιοσύνη, ουσιαστικά βαραίνει υπέρμετρα τον αδύναμο και αντίστοιχα παρέχει τη δυνατότητα στους οικονομικά ισχυρούς, να αποφεύγουν την εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους. Αυτό και μόνο το γεγονός αποτελεί νάρκη στα θεμέλια μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Η σημερινή πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάρρευση της χώρας πρέπει να μας αφυπνίσει. Μόνο με γενναίες αποφάσεις και καθαρές πολιτικές θέσεις θα βρούμε και πάλι μια αφετηρία ανόδου.
ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ: Από άρθρο του Γιώργου Καπράνου
τρομακτικά εντυπωσιακή, γιατί στον τόπο μας, οι εξαρτήσεις, οι διαπλοκές και οι αδιαφανείς διαδικασίες αποτελούσαν ανέκαθεν καθεστώς αδιατάρακτο. Στο παρόν θα αναφερθούν κάποιοι από τους λόγους που οδήγησαν στη σημερινή κατάντια:
-Η πολιτική, πραγματικότητα και το κλίμα που επικράτησε στα πολιτικά ήθη, σε όλη τη διάρκεια της νεότερης πολιτικής ιστορίας μας, στηρίχθηκε στις πελατειακές σχέσεις. Σκόπιμο είναι να αναφερθεί, πως για τη διαμόρφωση και τη διατήρηση αυτής της νοσηρής κατάστασης, ευθύνεται και ο ίδιος ο λαός, που συνήθως είναι έτοιμος να καταγγείλει τους άλλους, παρακάμπτοντας τις δικές του ευθύνες. Ψηφίζει και στέλνει στη Βουλή πρόσωπα, σε πολλές περιπτώσεις, παντελώς ακατάλληλα γ' αυτή την κορυφαία αποστολή. [Η τηλεόραση, οι τηλεοπτικές σειρές, τα χαμηλού επιπέδου επικοινωνιακά τερτίπια, το ποδόσφαιρο και η έρπουσα ηλιθιότητα που παρουσιάζεται ως κοινωνική αξία, προβάλουν.. και επιβάλουν με τον τρόπο τους, αρκετούς "σωτήρες" του έθνους]. Είναι τουλάχιστον παράλογο να μην αναγνωρίζουν οι πολίτες τις δικές τους ευθύνες για την πολιτική κατάπτωση. Οι βουλευτές επιλέγονται και εκλέγονται απ τους πολίτες. Δεν τους φέρνει από το διάστημα κάποιο διαστημόπλοιο, ως εισβολείς. Ο καθρέφτης του λαού, σε σημαντικό βαθμό, είναι αυτοί που ο λαός επιλέγει για να τον εκπροσωπούν. Βέβαια, υπάρχει ένα πλήθος ελαφρυντικών για τον απλό πολίτη. Το περιβάλλον, η διάχυτη ατμόσφαιρα διαφθοράς και ο αποπροσανατολισμός που δέχεται, τον εκτρέπουν από την ορθή κρίση και του διαφθείρουν τη συνείδηση. Επίσης:
-Το φορολογικό μας σύστημα είναι εν δυνάμει και διαχρονικά άδικο. Ουσιαστικά λειτουργεί κατά παράβαση της συνταγματικής επιταγής, η οποία ορίζει, πως ο πολίτης πρέπει να συμβάλλει στα κοινά βάρη, ανάλογα με τις οικονομικές του δυνατότητες. Δηλαδή με την άμεση φορολογία. Η έμμεση φορολογία, που στην πράξη καλύπτει την ανικανότητα του φορολογικού συστήματος να εφαρμόσει τη φορολογική δικαιοσύνη, ουσιαστικά βαραίνει υπέρμετρα τον αδύναμο και αντίστοιχα παρέχει τη δυνατότητα στους οικονομικά ισχυρούς, να αποφεύγουν την εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους. Αυτό και μόνο το γεγονός αποτελεί νάρκη στα θεμέλια μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Η σημερινή πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάρρευση της χώρας πρέπει να μας αφυπνίσει. Μόνο με γενναίες αποφάσεις και καθαρές πολιτικές θέσεις θα βρούμε και πάλι μια αφετηρία ανόδου.
ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ: Από άρθρο του Γιώργου Καπράνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου