"ΟΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ"

...Παλαιότερα η διάκριση ανάμεσα στους κληρικούς και στους λαϊκούς, ήτανε το ίδιο σημαντική, όσο και ανάμεσα στους ευγενείς και στους μη-ευγενείς. Οι πρώτοι είχανε απόλυτη και πλήρη εξουσία πάνω στους δεύτερους. Η θρησκεία, αποτελούσε ένα από τα κύρια θεμέλια της εκάστοτε μοναρχίας και των ευγενών. Για να ανταποκριθεί στο ρόλο της, διατυμπάνιζε πως, η ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων επί της γης, αποτελούσε θέληση και απόφαση της Θείας Πρόνοιας. Παράλληλα ασκώντας την παρηγορητική αποστολή της, υποστήριζε πως αυτή η ανισότητα είναι δευτερεύουσα, συγκριτικά με τη σχέση ισότητας όλων των ανθρώπων, ενώπιον του Θεού. Ο οποίος με τη μεγαλοσύνη του θα εξαλείψει τις αδικίες... στη μέλλουσα ζωή. Στον άλλο κόσμο της αιωνιότητας που είναι και η αληθινή ζωή, δεδομένου ότι η γήινη ύπαρξη δεν είναι παρά μια εξορία...{Κάποιοι βέβαια τυχεροί και ευνοούμενοι περνάνε υπέροχα ακόμα και στη.. γήινη εξορία τους].
Αργότερα τα πράγματα άλλαξαν. Την εξουσία των ευγενών τη διαδέχτηκε η πλουτοδημοκρατία που ισχύει μέχρι και σήμερα, με τις αναγκαίες παραλλαγές της.Η Οικονομική ολιγαρχία δεν ασκεί η ίδια την πολιτική εξουσία. Διευθύνει άμεσα την παραγωγή, αλλά έμμεσα τις κυβερνήσεις, μέσω μιας "ενδιάμεσης¨τάξης που έχει σχηματισθεί με διαφορετικούς τρόπους.Αν σ' αυτό το παζλ των εξουσιών προσθέσουμε και το νεώτερο εργαλείο εξουσίας των ισχυρών σε παγκόσμιο επίπεδο, την Παγκοσμιοποίηση, τότε μόνο θλιβερές σκέψεις μπορούμε να κάνουμε για το μέλλον....

Απόσπασμα από το πολιτικό δοκίμιο του Γιώργου Καπράνου:"Η Χαμένη τιμή της πολιτικής"