Σάββατο 16 Μαΐου 2009

Γιάννης Ρίτσος. Θα τον θυμόμαστε...

Να με θυμόσαστε, μας παράγγειλε...
Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα, χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σε πέτρες κ' αγκάθια,
για να σας φέρω ψωμί, νερό και τριαντάφυλλα.
Την ομορφιά ποτέ μου δεν πρόδωσα. Όλο το βιος μου το μοίρασα δίκαια.
Μερτικό εγώ δεν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ' ένα κρινάκι του αγρού, τις πιο άγριες νύχτες μας φώτισα. Να με θυμάστε...

Ευτυχώς για μας και γ' αυτούς που δεν έχουνε γεννηθεί ακόμα, τον θυμόμαστε..
Γιατί πολύ αγάπησε την ανθρώπινη ύπαρξη και τον κόσμο ολάκερο.
Γιατί είναι διαχρονικός δάσκαλος ήθους, συνέπειας και αγωνιστικών αξιών.
Γιατί ύμνησε την αρμονία, την ομορφιά, τον έρωτα, την τρυφερότητα και την επανάσταση.

Σε τούτες τις εποχές της άγριας παρακμής, της ευτέλειας και της εικονικής πραγματικό
τητας, η ανάγκη μας να τον έχουμε μπροστάρη και οδηγό μας, είναι μεγάλη. Τον νοσταλ
γούμε πολλές φορές.
Αυτός ο προικισμένος παρηγορητής του κόσμου, είχε και έχει, μέσα από την μνήμη μας, τη δυνατότητα να μας εμπνέει και να ενισχύει την αγωνιστικότητα μας, αλλά και την πίστη μας για ζωή.
Τον θυμόμαστε σαν φάρο ελευθερίας και αξιοπρέπειας..
Απόσπασμα από την ομιλία του Γιώργου Καπράνου, στην εκδήλωση της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών:"Γιάννης Ρίτσος, 100 χρόνια από τότε..."

2 σχόλια:

quartier libre είπε...

"Γιατί πολύ αγάπησε την ανθρώπινη ύπαρξη και τον κόσμο ολάκερο.
Γιατί είναι διαχρονικός δάσκαλος ήθους, συνέπειας και αγωνιστικών αξιών.
Γιατί ύμνησε την αρμονία, την ομορφιά, τον έρωτα, την τρυφερότητα και την επανάσταση."


Συγγραφέα,

το έχεις το τάλαντο ! το έχεις !

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ :)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ είπε...

Το αξίζεις καλή μου και το πιστεύω απόλυτα.
Φιλιά