Πριν απο έναν αιώνα, οι επιχειρήσεις κατέκτησαν, με δικαστικές αποφάσεις και όχι με νόμους, τα ίδια δικαιώματα, όπως και τα άτομα. Αυτό ήταν ένα πλήγμα στον καλσικό φιλελευθερισμό. Όταν μια οντότητα τόσο ισχυρή, όπως μια μεγάλη επιχείρηση αποκτά δικαίωμα ελευθερία του λόγου, σημαίνει ότι αυτόματως ο λόγος της κυριαρχεί και πνίγει κάθε άλλη δημόσια συζήτηση. Όταν μια εταιρεία προστατεύεται με τους ίδιους νόμους που προστατεύουν την ιδιωτική ζωή των ατόμων, αυτό σημαίνει ότι δεν λογοδοτεί για τις δραστηριότητες της στο κοινό. Εκτός αυτού, η εσωτερική δομή των εταιρειών έχει σαφώς απολυταρχικό χαρακτήρα....
...Η συμπεριφορά των επιχειρήσεων είναι "ψυχοπαθολογική". Αν οι επιχειρήσεις ήταν άτομα θα τις κλείναμε σε ψυχιατρικά ιδρύματα, έτσι όπως προσανατολίζουν αποκλειστικά και μονόπλευρα όλες τις δραστηριότητες στη μεγιστοποίηση του κέρδους και της δύναμης τους. Αν βλέπαμε έναν άνθρωπο να συμπεριφέρεται έτσι, θα λέγαμε,"τον κακομοίρη". Όμως αυτές οι τεράστιες οντότητες είναι "υποχρεωμένες" δια νόμου, να φορτώνουν το κόστος των δραστηριοτήτων στους στους άλλους. Θέλουν να χρηματοδοτούν άλλοι την έρευνα τους, άλλοι να τις επιδοτούν κι εκείνες μόνο να κερδίζουν....
...Το τωρινό σύστημα κυριαρχίας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στην κοινή γνώμη. "Πρόκειται για ένα εύθραστο σύστημα εξουσίας που βασίζεται στη δημόσια υπακοή, όχι στις αίθουσες των βασανιστηρίων".
[ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ απο μία συνέντευξη του Νόαμ Τσόμσκι].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου