Ο Σωσίπατρος ζούσε τις περισσότερες ώρες της μέρας του στο κόσμο του, στα νεφελώματα της φαντασίας του. Μια φιγούρα ανθρώπου ελκυστική και αξέχαστη. Σαν πρωταγωνιστής μιας ερωτικής commedia dell' arte, αυτοσχεδίαζε κάθε στιγμή το ρόλο του και τη συμμετοχή του στο αιώνιο παιχνίδι της ερωτικής κυριαρχίας και της αυτοεπιβεβαίωσης. Πληθωρικός στις κινήσεις και τις εκφράσεις του, επιζητούσε κάθε στιγμή την αναγνώριαση από γνωστούς και αγνώστους. Προσπαθούσε να είναι πάντα στο προσκήνιο του ενδιαφέροντος, ιδιαίτερα αν ανάμεσα στους θεατές των "παραστάσεων" του υπήρχανε γυναίκες. Λάμπανε τα τεράστια μαύρα μάτια του, όταν αντίκριζε γυναίκα, την όποια γυναίκα. Όμορφες, άσχημες, ψηλές και κοντές, συμπαθητικές και άχαρες, σεμνές και άσεμνες, μικρές και μεσόκοπες, όλες οι γυναικείες παρουσίες είχανε να εισπάξουνε κέρδη ενδιαφέροντος απο τον ήρωα μας. Έκανε την κάθε γυναίκα να νιώθει μοναδική, έστω κ' αν αυτή καταλάβαινε το παιχνίδι του. Οι ασκημούλες, που η ζωή δεν τους επεφύλασσε κολακείες και ύμνους για ομορφιά, βρίσκανε σ' αυτόν τον απεσταλμένο ίσως απο τον ουρανό, θεράποντα της γυναικείας φιλαρέσκειας, τον άγγελο της ψυχολογικής τους ικανοποίησης....
...Και δεν μας λες ορέ Σωσίπατρε, δεν είναι αμάρτημα να πηγαίνει κανείς με γυναίκες και να κάνει ακολασίες;
-Ώσκε [όχι], ψυχή μου να σε χαρώ. Αμάρτημα θανάσιμο είναι να υπάρχει γυναίκα και να μην τη κατακτάς. Να υπάρχει χωράφι και εσύ να το αφήνεις ακαλλιέργητο. Αμάρτημα σου λεω, μεγάλο. Ακη μου.
-Μα ορέ Σωσίπατρε, η θρησκεία δε μας λέει πως πρέπει να αποφεύγουμε τσι απολάψεις και τα αμαρτήματα τσι σάρκας;
-Ετούτα τα λέει, δε λεω το αντίθετο. Ρώτα όμως ποιός άνθρωπος με υγεία τα εφαρμόζει; Τα κιτάπια των παπάδων λένε, πως αν με ερεθίσει το όκιο {μάτι] μου, να το βγάλω. Αν το εφαρμόζαμε αυτό, ψυχή μου, τότε η ανθρωπότητα θα ήτανε τυφλή. Τυφλοπόντικες, θύματα των φανατικών θα καταντούσαμε....
Ο Νιοράντες ο Σωσίπατρος κ' εγώ, σας στέλνουμε ευχές για καλό μήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου