Ιστορία δε γράφουνε μόνο τα Έθνη, οι θρησκείες, οι ιδεολογίες και οι κοινωνικοί αγώνες. Τις πιο συναρπαστικές σελίδες τις γράφουνε οι άγνωστοι, οι άσημοι. Η ιστορία έχει μια ιδαιτερότητα. Προσφέρεται σε περισσότερες απο μια αναγνώσεις και ερμηνείες. Υπάρχουνε οι εκδοχές των νικητών που επικρατούν και οι εκδοχές των ηττημένων που θάβονται για χρόνια στα χρονοντούλαπά της.
Κυρίως την ιστορία τη γράφουνε οι απλοί, αδύναμοι άνθρωποι που βρίσκονται θεατές και θύματα των γεγονότων που σημαδεύουνε τη ζωή τους, χωρίς να το επιδιώκουνε, χωρίς να το θέλουνε. Απο την εποχή που οργανώθηκαν οι πρώτες κοινωνίες, αυτοί που είχανε τη δύναμη και την κυριαρχία με το μέρος τους, πάντα επιδιώκανε να γράψουνε με το δικό τους μολύβι την ιστορία. Το δίκαιο του νικητή συνοδεύεται απο την ιστορία που γράφει ο νικητής. Πρέπει να περάσουνε πολλά χρόνια, να διασταυρωθούν τα στοιχεία, για να μπορέσει τότε να αναδειχθεί ένα μέρος της ιστορικής αλήθειας.
[Ένα μικρό απόσπασμα απο τον πρόλογο του μυθιστορήματος "Θα με βρεις στον αστερισμό του Ωρίωνα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου